این پژوهش با هدف بررسی شایستهسالاری در سیره مدیریتی امام حسین(ع) در یارگیریها از مدینه تا کربلا انجام شده است. دغدغه اصلی پژوهش این بوده است که نهضت هدفمندی مانند نهضتی که حسین بن علی(ع) برپا نمود، چه در بعد مدیریت نهضت و چه در بعد یارگیریها و جذب نیرو، باید دارای شایستگیهایی بوده باشد تا به هدف برسد. و این شایستگیها در نهضت حسینی چه بوده و چه ابعادی داشته است. برای پاسخ به این پرسش، مسئله از دو بعد: شایسته محوری و شایسته سالاری، مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی این مسأله، پژوهش به شیوه جستجوی کتابخانهای ومراجعه به آثار و منابع تاریخی و مقاتل که خطبهها و فرمایشات امام حسین(ع) را از آغاز حرکت از مدینه تا پایان کار در کربلا و روز عاشورا را ثبت و ضبط کرده است، مراجعه و مطالب مرتبط با موضوع تحقیق را جمع آوری نموده و با استفاده از روش توصیفی و تحلیل اسنادی، به این مطلب دست یافته است که نهضت حسینی به دلیل داشتن دو بُعد شایستگی(شایسته محوری و شایسته سالاری)، یک نهضت شایسته سالار به حساب میآید.