پژوهش حاضر در صدد بررسی رابطهی عدالت توزیعی و بهرهوری سازمانی بارویکرد اسلامی است. بهرهوری سازمانی به عنوان مهمترین مسئله از دغدغه های اصلی مدیران سازمانها میباشد، و یکی ازعوامل تاثیرگزار بر این مقوله عدالت سازمانی است که در اسلام نیز به عدالت وعدالت سازمانی توجه زیادی شده است. فرضیه اصلی پژوهش رابطه تعاملی میان عدالت توزیعی و بهرهوری سازمانی در رویکرد اسلامی است که بهصورت روش تحقیق اجتهادی – استنباطی، از منابع اسلامی استخراج گردید. یافتههای پژوهش بیانکننده رابطهی مثبت میان شاخصهای عدالت توزیعی با مؤلفههای بهرهوری سازمانی است به نحوی که ازنظر منابع اسلامی شاخصهای عدالت توزیعی جامعتر بوده ورابطه بین این دومتغیر به نحوی است که هرچه شاخص های عدالت توزیعی درسازمانی نهادینه شود بهرهوری سازمانی بیشتر خواهد شد. درنتیجه شاخصهای عدالت توزیعی بر کارایی و اثربخشی سازمانی تأثیر گذاشته و با اجرایی شدن این شاخصها، کارکنان درک درستی از پیامدهای سازمانی خواهد داشت، و از این رهگذر بهرهوری سازمانی ارتقا مییابد.